India
21 februari 2017 - Caticlan, Filipijnen
Inmiddels is het precies een week geleden dat we afscheid van elkaar hebben genomen in Kochin in het zuidwesten van India. Guusje is op het vliegtuig naar Bangkok gestapt en is nu in noordoost Thailand voor een meditatiecursus, Paul wilde graag terug naar de Filippijnen om meer van het land te zien waar hij twee jaar geleden al twee maanden heeft rondgetrokken!
Onze verwachtingen van India waren eigenlijk een beetje beangstigend, natuurlijk was Guusje al meer dan eens naar dit fantastische land geweest, maar nog nooit naar het noorden en Paul wist überhaupt alleen dat hij zijn borst maar nat moest maken voor wat er komen zou.
We vertrokken uit Kathmandu met een bus naar Varanasi, meteen de meest intense stad van India, als we mede reizigers moeten geloven.
Na een slopende busrit van bijna 24 uur (waarvan we het overgrote deel aan de grens hebben doorgebracht) komen we aan in de bruisende stad, meteen valt op dat de mensen in India een stuk ondernemender zijn dan in Nepal, iedereen heeft zijn eigen bedrijfje, maakt zijn eigen spullen, of verkoopt de meest uiteenlopende producten.
We worden door de bus afgezet buiten het centrum en proberen goedkoop een tuktuk te regelen, maar niemand wil echt over de prijs onderhandelen. Uiteindelijk zegt toch een braaf uitziend mannetje dat hij ons wel voor ons gewenste bedrag naar de juiste plek zal brengen. Het mannetje blijkt toch niet zo braaf, zet ons op de verkeerde plek af en we moeten vervolgens met al onze spullen nog een flink stuk lopen. Na een half uur door de straten van Varanasi te hebben gedwaald vinden we ons hostel in een donker steegje waar allemaal aggregaten staan te bulderen, omdat drie dagen geleden de stroom is uitgevallen doordat een transformatorhuisje is ontploft. Welkom in India!
In de dagen erna komen we er vrij snel achter dat Varanasi weliswaar hectisch en levendig is, maar vooral ook enorm spiritueel en India pur sang, we genieten van het eten en spreken nog een paar keer met wat vrienden af. Op de vijfde dag reizen we verder naar Agra, om de Taj Mahal te bezoeken en aangezien Guusje zich niet heel lekker voelt (Delhi Belly?) is dat ook vrijwel het enige wat we doen hier, naast uitrusten. De Taj Mahal is echter prachtig en het bezoekje aan deze verder weinig boeiende stad dubbel en dwars waard!
Hierna reizen we verder naar Rajasthan! Waar we beginnen in Jaipur, de roze stad. Hier voelen we ons allebei inmiddels niet al te best, maar we zorgen toch dat we de stad en het nabijgelegen Amber Fort goed verkennen, het is hier prachtig. Het is niet moeilijk om hier een scene uit Aladin voor je te zien met vliegende tapijten, pratende papagaaien en dergelijke! Of wij iets verkeerds gegeten hebben weten we niet zo goed, maar de zin in Indiaas eten is ons helaas even vergaan en we houden het even zo veel mogelijk wij de wat meer Westerse keuken.
Volgende stop in Rajasthan is Jodhpur, de blauwe stad. We waren op een eerdere reis in Chefchaouen in Marokko waar ze alle gebouwen in de stad lichtblauw hebben geverfd, voor een koeler klimaat in de straatjes. In Jodhpur hebben ze hetzelfde gedaan en met een even zo mooi effect wanneer je de oude stad vanaf het erboven gelegen fort bekijkt. Twee dagen later reizen we alweer verder naar Udaipur, waar we ons weer langzamerhand beter beginnen te voelen. Udaipur is een heerlijke lichte stad, met typische bebouwing. We zien de voorbereidingen voor verschillende bruiloften, die met uitbundige processies in de straat gepaard gaan. Mannen met gigantische tulbanden en pofbroeken, vrouwen in de prachtigste, gekleurde sari's; dat is India en met name Rajasthan!
We hebben een afspraak met vrienden die we hebben overgehouden aan de Vipassana cursus in Kathmandu om elkaar te treffen in Goa, dus we vliegen een stukje naar Goa om een paar dagen met z'n allen op het strand van Arambol bruin te worden. Hierna splitsen we ons voor even op, Guusje blijft met Susanne in Arambol en Paul reist met Niccolo en Hannah naar Hampi.
Hampi is een te gekke plek landinwaarts vanuit Goa waar Guusje al eens eerder is geweest. Er staan eeuwenoude tempels langs een prachtige rivier die door een onverklaarbaar mooi landschap stroomt waar miljoenen reusachtige keien op uitgestort lijken te zijn. We beklimmen de keien voor zonsondergang en ook voor de sport, we crossen rond op onze brommers van tempel naar rijstveld, van rijstveld naar meer, van meer naar tempel enz. Er is zo veel te zien en we vermaken ons heerlijk met de andere touristen, er zijn erg goede restaurants en de eetlust komt weer helemaal terug! In Goa heeft Guusje ondertussen heerlijk kunnen ontspannen en na hereniging blijven we dat ook nog een tijdje samen doen, voordat we verder reizen naar Gokarna. Hier komen we op het prachtige Ohm beach uit, een opeenvolging van drie prachtige baaien waar het heerlijk rustig is. We spotten dolfijnen tijdens een wandeling over een bergrug naar een ander strand en besluiten dat we ze van dichtbij willen zien! Tijdens een bootritje komen we onverwacht dicht bij ze en we genieten met volle teugen van hun nabijheid en de koele zeebries!
Laatste stop van deze (zeker niet de laatste) trip door India is Kochin, een oude stad met behoorlijk wat Westerse invloeden, zo zijn er een Nederlands kerkhof en restanten van een Nederlands fort.
We maken nog een boottocht door de backwaters in Kerala, samen met Susanne die ons vanaf Goa heeft vergezeld, maar dan is het toch echt tijd geworden om afscheid te nemen! Van Susanne, van India, maar dus ook van elkaar! Voor even, want we zien elkaar weer over een maandje in Laos!
India had Guusje d'r hart al gestolen en het heeft nu ook Paul flink te pakken. Wederom een land dat we op onze lijst kunnen zetten met landen waar we nog lang geen genoeg van hebben! Namaste India! Tot snel!
Bekijk vooral ook de foto's van onze tijd in India! We zullen snel nog foto's toevoegen van de laatste dagen in Goa, Gokarna en Kochin!
Onze verwachtingen van India waren eigenlijk een beetje beangstigend, natuurlijk was Guusje al meer dan eens naar dit fantastische land geweest, maar nog nooit naar het noorden en Paul wist überhaupt alleen dat hij zijn borst maar nat moest maken voor wat er komen zou.
We vertrokken uit Kathmandu met een bus naar Varanasi, meteen de meest intense stad van India, als we mede reizigers moeten geloven.
Na een slopende busrit van bijna 24 uur (waarvan we het overgrote deel aan de grens hebben doorgebracht) komen we aan in de bruisende stad, meteen valt op dat de mensen in India een stuk ondernemender zijn dan in Nepal, iedereen heeft zijn eigen bedrijfje, maakt zijn eigen spullen, of verkoopt de meest uiteenlopende producten.
We worden door de bus afgezet buiten het centrum en proberen goedkoop een tuktuk te regelen, maar niemand wil echt over de prijs onderhandelen. Uiteindelijk zegt toch een braaf uitziend mannetje dat hij ons wel voor ons gewenste bedrag naar de juiste plek zal brengen. Het mannetje blijkt toch niet zo braaf, zet ons op de verkeerde plek af en we moeten vervolgens met al onze spullen nog een flink stuk lopen. Na een half uur door de straten van Varanasi te hebben gedwaald vinden we ons hostel in een donker steegje waar allemaal aggregaten staan te bulderen, omdat drie dagen geleden de stroom is uitgevallen doordat een transformatorhuisje is ontploft. Welkom in India!
In de dagen erna komen we er vrij snel achter dat Varanasi weliswaar hectisch en levendig is, maar vooral ook enorm spiritueel en India pur sang, we genieten van het eten en spreken nog een paar keer met wat vrienden af. Op de vijfde dag reizen we verder naar Agra, om de Taj Mahal te bezoeken en aangezien Guusje zich niet heel lekker voelt (Delhi Belly?) is dat ook vrijwel het enige wat we doen hier, naast uitrusten. De Taj Mahal is echter prachtig en het bezoekje aan deze verder weinig boeiende stad dubbel en dwars waard!
Hierna reizen we verder naar Rajasthan! Waar we beginnen in Jaipur, de roze stad. Hier voelen we ons allebei inmiddels niet al te best, maar we zorgen toch dat we de stad en het nabijgelegen Amber Fort goed verkennen, het is hier prachtig. Het is niet moeilijk om hier een scene uit Aladin voor je te zien met vliegende tapijten, pratende papagaaien en dergelijke! Of wij iets verkeerds gegeten hebben weten we niet zo goed, maar de zin in Indiaas eten is ons helaas even vergaan en we houden het even zo veel mogelijk wij de wat meer Westerse keuken.
Volgende stop in Rajasthan is Jodhpur, de blauwe stad. We waren op een eerdere reis in Chefchaouen in Marokko waar ze alle gebouwen in de stad lichtblauw hebben geverfd, voor een koeler klimaat in de straatjes. In Jodhpur hebben ze hetzelfde gedaan en met een even zo mooi effect wanneer je de oude stad vanaf het erboven gelegen fort bekijkt. Twee dagen later reizen we alweer verder naar Udaipur, waar we ons weer langzamerhand beter beginnen te voelen. Udaipur is een heerlijke lichte stad, met typische bebouwing. We zien de voorbereidingen voor verschillende bruiloften, die met uitbundige processies in de straat gepaard gaan. Mannen met gigantische tulbanden en pofbroeken, vrouwen in de prachtigste, gekleurde sari's; dat is India en met name Rajasthan!
We hebben een afspraak met vrienden die we hebben overgehouden aan de Vipassana cursus in Kathmandu om elkaar te treffen in Goa, dus we vliegen een stukje naar Goa om een paar dagen met z'n allen op het strand van Arambol bruin te worden. Hierna splitsen we ons voor even op, Guusje blijft met Susanne in Arambol en Paul reist met Niccolo en Hannah naar Hampi.
Hampi is een te gekke plek landinwaarts vanuit Goa waar Guusje al eens eerder is geweest. Er staan eeuwenoude tempels langs een prachtige rivier die door een onverklaarbaar mooi landschap stroomt waar miljoenen reusachtige keien op uitgestort lijken te zijn. We beklimmen de keien voor zonsondergang en ook voor de sport, we crossen rond op onze brommers van tempel naar rijstveld, van rijstveld naar meer, van meer naar tempel enz. Er is zo veel te zien en we vermaken ons heerlijk met de andere touristen, er zijn erg goede restaurants en de eetlust komt weer helemaal terug! In Goa heeft Guusje ondertussen heerlijk kunnen ontspannen en na hereniging blijven we dat ook nog een tijdje samen doen, voordat we verder reizen naar Gokarna. Hier komen we op het prachtige Ohm beach uit, een opeenvolging van drie prachtige baaien waar het heerlijk rustig is. We spotten dolfijnen tijdens een wandeling over een bergrug naar een ander strand en besluiten dat we ze van dichtbij willen zien! Tijdens een bootritje komen we onverwacht dicht bij ze en we genieten met volle teugen van hun nabijheid en de koele zeebries!
Laatste stop van deze (zeker niet de laatste) trip door India is Kochin, een oude stad met behoorlijk wat Westerse invloeden, zo zijn er een Nederlands kerkhof en restanten van een Nederlands fort.
We maken nog een boottocht door de backwaters in Kerala, samen met Susanne die ons vanaf Goa heeft vergezeld, maar dan is het toch echt tijd geworden om afscheid te nemen! Van Susanne, van India, maar dus ook van elkaar! Voor even, want we zien elkaar weer over een maandje in Laos!
India had Guusje d'r hart al gestolen en het heeft nu ook Paul flink te pakken. Wederom een land dat we op onze lijst kunnen zetten met landen waar we nog lang geen genoeg van hebben! Namaste India! Tot snel!
Bekijk vooral ook de foto's van onze tijd in India! We zullen snel nog foto's toevoegen van de laatste dagen in Goa, Gokarna en Kochin!
