China #2

Inmiddels zijn we alweer een maand in Nepal; het wordt dus hoog tijd om onze laatste weken in China op papier te zetten.

Na onze culinaire avonturen in Beijing pakken we de trein richting Chengdu om Zebbie te bezoeken. Onderweg maken we nog enkele tussenstops. Pingyao is de eerste en zou volgens onze reisgids een pittoresk, historisch dorpje zijn waar je zeker enkele dagen kunt doorbrengen met het bezichtigen van oude gebouwen. Het weer laat ons een beetje in de steek en bij aankomst ziet het kleine kolenstadje er maar grauw uit. Alle huizen worden verwarmd met kolen en alles is dan ook bedekt onder een grijs laagje waardoor het lijkt alsof je door een zwart-wit foto loopt. In ons hostel krijgen we een kamer met een typisch kang bed, super leuk hoor ik jullie denken. Een kang is een bed dat gemetseld is en dus geen matras heeft, vroeger stookte men er een vuurtje onder om warm te blijven tijdens de winter. Ons kussen is ook typisch Chinees; een zak met noten. Het dorpje is prachtig maar helaas erg toeristisch à la China. Chinezen zijn hun eigen grootste klant en ze hebben een specifieke manier van reizen; in groepen en nooit te voet. Het kleine dorpje is autovrij maar het zouden de Chinezen niet zijn als ze daar geen oplossing voor zouden bedenken. Het dorpje is bezaaid met elektrische golfkarretjes die de groepen hysterische Chinezen van het ene monument naar het andere crossen. Gelukkig is onze hosteleigenaar super lief en het eten niet te versmaden, we gooien het dan maar weer over de culinaire boeg. Op onze laatste dag wagen we nog een poging om een van de vele historische plekken te bezoeken; Wang courtyard. Samen met onze hosteleigenaar rijden we naar de Wang courtyard, de woning van een van de meest invloedrijke families uit de Chinese historie. De woning bestaat uit welgeteld 180 courtyards en is een voorbeeld van de Chinese megalomane bouwgekte. Helaas wordt het ons niet gegund, zodra we de courtyards betreden begint het te regenen; we doen ons best om alle hofjes te bekijken maar eerlijk is eerlijk, na 10 heb je ze allemaal wel gezien.

Redelijk teleurgesteld verlaten we Pingyao richting Xi'an waar we heen gaan om het terracotta leger te bekijken. Xi'an is een zeer comfortabel stadje dat een stuk welvarender lijkt dan Pingyao. Wederom hebben we een heel fijn hostel dat compenseert voor de regen die ons blijft achtervolgen. De volgende dag nemen we een lokale bus richting de archeologische site waar het terracottaleger nog steeds wordt uitgegraven en hersteld. Het gebied is enorm, vooral omdat ze recent nog de tombe gevonden hebben en deze open gesteld hebben voor bezoek. Het is een bizar gezicht al deze duizenden, verschillende terracotta soldaten die hun hoofd boven de grond uitsteken. China blijkt elke keer weer een land van extremen. Gelukkig is het niet zo druk en kunnen we in alle rust de verschillende secties bekijken. Het interessants is het stuk waar ze bezig zijn met het reconstrueren van de soldaten uit de vele scherven die ze gevonden hebben. Er staan halve lichamen, liggen hoofden op tafels en er staan soldaten met plastic zakken over hun hoofd. Omdat ze op levensechte grootte gemaakt zijn is het een vreemd gezicht, die mensen die aan elkaar gehouden worden met duct-tape. We blijven maar een nachtje in Xi'an en nemen de nachttrein naar Chengdu. Het treinstation ligt zo'n 2 uur buiten de stad en er is niet echt sprake van een stationshal. Omwonenden stellen hun woonkamer voor betaling beschikbaar voor de wachtende reizigers. Nog een nachtje slapen in de trein en we komen aan in Chengdu!

Als we aankomen pakken we een taxi richting het zuiden van Chengdu waar Zebbie woont, na wat omzwervingen vinden we elkaar eindelijk te midden van de vele flatgebouwen in dit gebied. Zebbie laat ons haar super fijne appartementje zien waar we de komende weken super comfortabel gebruik van mogen maken! We maken een wandeling in de omgeving door een van de parken die ze recent hebben aangelegd en natuurlijk langs Global Centre; het grootste gebouw ter wereld waar onder andere een strand in is gemaakt. Chengdu is een moderne stad die van alle gemakken voorzien is; gelukkig is het eten ouderwets lekker op straat. Chengdu is vooral even een plekje om op adem te komen, lekker te eten en te drinken en uit te rusten. We bezoeken de tempels van de stad die een oase van rust zijn ten opzichte van de tempels in Beijing. Thee is een groot ding in Chengdu en op elke hoek is er wel een theehuis te vinden waar vooral de ouderen van de stad zich een hele dag installeren om te breien en te kletsen. Het is ook eindelijk een beetje zonnig dus we voelen ons meteen thuis in de stad. Na enkele dagen rust gaan we met de trein verder richting Emei Shan en Le Shan.

Emei Shan is een berg van zo'n 3200m hoogte die bezaaid is met historische tempels. Er wordt gezegd dat de zonsopgang Buddha's halo is. De eerste nacht slapen we in een tempel in Baoguo aan de voet van de berg. We vragen om de goedkoopste kamer, maar de monnik schaamt zich dood om ons in deze kamer te plaatsen en uiteindelijk komen we overeen dat we een kamer nemen naast de 7 Buddha Shrine. Het is erg bijzonder als de tempel om 17.00 sluit voor bezoekers en wij nog steeds in het donker door de tempel kunnen lopen. 's Ochtends ontbijten we een typisch monnikenmaal met rijstepap en gaan we op weg naar Wannian. Vanaf de Wannian tempel zullen we helemaal naar boven lopen naar Leidong Ping om hier te overnachten en de volgende dag naar de top te gaan voor Buddha's halo. Het is een zware tocht van zo'n 30 kilometer recht omhoog via allerlei trappen, onderweg komen we langs verschillende half verlaten kloosters en komen we nauwelijks mensen tegen. We stijgen van 500m naar 3000m en verkijken ons eigenlijk enorm op wat dit betekent. Als we op Leidong Ping aankomen zijn we gesloopt! Helaas wordt Guusje ziek van de hoogte en moeten we de volgende dag met de bus naar beneden, zonder Buddha's halo. Maar zeker de moeite waard!

We laten Emei Shan achter ons en nemen de bus naar Le Shan waar we voornamelijk heen gaan voor de Grand Buddha. Le Shan is een verrassend leuk stadje met veel theehuisjes en enorm lekker straateten. We zijn zo ongeveer de enige toeristen en worden als celebrities onthaald en gefotografeerd. In een klein parkje vinden we een openluchtrestaurantje waar je heerlijk kunt eten. Je krijgt een mandje waar je verschillende groenten en tofu in kunt doen. Dit mandje wordt gekookt in een pittige bouillon, als de groenten gaar zijn gaan ze samen met noodles in een kom en worden overgoten met een super pittige dressing van chilli, gember en noten. Ook ontdekken we een nieuw soort pannenkoekje dat je kunt laten vullen met allerlei pittigs. We proberen ook voor het eerst hotpot waarbij in het midden van de tafel een brander zit waarop een pot met pittige bouillon kookt. Wederom kiezen we verschillende groenten en noodles om hierin te koken. Met verschillende dipsauzen maak je je eigen smaken en natuurlijk ontbreekt mifan (rijst) niet. Met de bus gaan we naar de Grand Buddha, een enorme buddha die is uitgehouwen uit een rotswand langs de rivier. Met honderden Chinezen wurmen we ons de trap af om aan de voet van de buddha te komen en uiteraard selfies te nemen. In Le Shan drinken we thee langs de rivier en 'savonds lopen we over de boulevard langs alle zingende en dansende ouderen. Er is zelfs een liefdesverklaring in voorbereiding; in China volgen veel jonge mannen een cursus om te flirten. Er zijn ook websites waar ze pakketten kunnen bestellen om hun meisje de liefde te verklaren. Deze jongeman heeft gekozen voor honderden potjes die hij moet vullen met kaarsjes en rozenblaadjes zodat er uiteindelijk 'I love you' komt te staan. Helaas spreekt hij geen Engels, heeft geen idee waar hij dus mee bezigou' komt te staan. Helaas spreekt hij geen Engels, heeft geen idee waar hij dus mee bezig is en het duurt uren voordat hij eindelijk iets in elkaar geflanst heeft dat ergens op lijkt. Omdat het zo lang duurt missen we helaas het einde en weten we niet of zij ook van hem houdt.

Vanuit Le Shan reizen we nog naar Zigong en Yibin waar vooral het eten zeer de moeite waard waren! We reizen terug naar Chengdu waar we nog een weekje onze papieren regelen voor Nepal en de laatste tempels en parken bezoeken. Chengdu was our home away from home dankzij de gastvrijheid van Zebbie en het is jammer te vertrekken richting het vliegveld. Maar Nepal is de volgende stop!